Diş kistleri, ağız içerisinde çene kemiği ve yumuşak dokularda gelişen içi sıvı dolu keselerdir. Bununlar, diş etinde veya diş kökünde kist olarak gelişebilir. Özellikle 10-30 yaş aralığında daha yaygın olarak görülebilir. Henüz patlamamış ya da kısmen patlamış gömülü bir dişin üst kısmında yer alır. Bu da genellikle maksiller (üst çene) köpek dişlerin ya da yirmilik dişler olarak adlandırılan üçüncü azı dişlerin etkilenmesi anlamına gelir. Sıklıkla kalıcı dişlerin gelişimini tamamladığı dönemde ortaya çıktıkları için çocukluk döneminde pek rastlanmaz. Foliküler kistler olarak da adlandırılırlar ve gelişimsel olarak ortaya çıkarlar. Diş kistleri odontojenik (diş kaynaklı) kist türlerindendir ve odontojenik kistler arasında en sık görülen ikinci tiptir. İlk sırada görülen kistler ise periapikal kistlerdir ve dişte görülen enfeksiyonlardan kaynaklanırlar. Diş kistleri, hafif seyirli ve iyi huylu olmalarının yanında uygun şekilde tedavi edilmediklerinde enfeksiyon ve diş kaybı gibi ciddi komplikasyonlara yol açabilir.